Match

Niet zomaar een thee. Een ritueel in poedervorm. Geboren in de ochtendmist van Uji, grootgebracht door handen die al eeuwenlang weten wat zachtheid is. En geland op jouw tafel — als een herinnering aan iets wat je nog niet kende, maar altijd al voelde.

Vanuit de bergen van Vietnam tot de theetuinen van Japan. Mijn familie ademde thee lang voordat ik het begreep. En toen, tien jaar geleden, in Nagasaki — proefde ik het. Stilte. Bittergroen. Een ervaring als zijde op een warme huid.

Matcha is geen product. Het is een moment. Een sculptuur van smaak, verpakt in tijd. Wij brengen het in beperkte drops. Vers, zeldzaam, met de hand geselecteerd. Voor wie weet dat luxe niet luid is.
Matcha. Drink minder. Voel meer.

Energie

Matcha biedt een unieke vorm van energie: helder, kalm en langdurig. Dankzij het aminozuur L-theanine komt de cafeïne langzaam vrij, waardoor je langdurig gefocust blijft zonder de piek en dip die vaak met koffie gepaard gaan. Koffie geeft juist een snelle energiepiek, die vaak gevolgd wordt door een terugval. Hojicha, een geroosterde Japanse groene thee met een laag cafeïnegehalte, werkt milder: het geeft een subtiele, langdurige alertheid zonder opdringerigheid, perfect voor wie een zachtere boost zoekt over een langere tijd.

Hover Zoom-Out Effect
Voorbeeldafbeelding
Hover Zoom-Out Effect
Voorbeeldafbeelding
Hover Zoom-Out Effect
Voorbeeldafbeelding
Voorbeeldafbeelding
Voorbeeldafbeelding
Voorbeeldafbeelding
Voorbeeldafbeelding

  • Luxe is wat je niet hoeft uit te leggen

    Over schaarste, zorg en waarom minder vaak meer is

    Mensen vragen me soms waarom ik in kleine hoeveelheden werk. Waarom mijn drops beperkt zijn. Waarom ik niet gewoon opschaal.

    Mijn antwoord is simpel: omdat dit geen product is dat je moet ‘hebben’. Het is een ervaring die je mag koesteren.

    De thee komt vers van familiegrond. Geteeld met geduld, geoogst met aandacht. Matcha heeft geen haast. En dus ik ook niet.

    Luxe is voor mij niet glanzend of groots. Het is zeldzaam. Stil. Intiem. Een kleine hoeveelheid, precies genoeg om het te voelen.

    In een wereld die alles, altijd, en overal wil, kies ik voor iets wat niet altijd beschikbaar is. Omdat dat het waardevoller maakt.

    Wat zeldzaam is, blijft je bij. Wat traag komt, blijft langer.

  • Over de zoektocht naar matcha die leeft

    Over de zoektocht naar matcha die leeft

    Je proeft het. Soms al bij de eerste slok. Of bij de geur, nog voor het water het poeder raakt. Dat iets klopt. Dat het leeft. Dat het niet zomaar matcha is, maar een verhaal.
    Ik vond dat verhaal in Uji.


    Niet in een fabriek. Niet bij een showroom. Maar aan een rustige straat, in de schaduw van de Byoudouin-tempel. Een klein theewinkeltje. Ocha no Kanbayashi.


    Aan de buitenkant: hout. Stilte. Tijd die zich nergens mee bemoeit. Binnen: geschiedenis die niet gepresenteerd wordt, maar ademhaalt.


    De familie Kanbayashi teelt al meer dan 400 jaar thee. Sinds de vroege Edo-periode — toen samurai nog schreven, en thee rituelen waren, geen routines. Generatie na generatie gaf het ambacht door, met de hand, met geduld, met eerbied voor de plant en het ritueel.


    Wat ik daar vond, was niet alleen kwaliteit. Het was karakter. Stil erfgoed. Geen glans, geen marketing. Alleen zorg. Alleen ziel.


    De matcha is helder, bijna lichtgevend. Zacht en toch diep. Het schuimt met een soort waardigheid. Alsof het zich bewust is van zijn afkomst.


    Ik wist het meteen. Dít is de matcha die ik wil delen. Niet als product, maar als ervaring. Niet als iets om te drinken, maar om bij stil te staan.


    Want sommige dingen kun je niet kiezen met je hoofd. Je herkent ze met je hart.

  • Rituelen zijn herinneringen aan wie je bent.

    De ochtend begint niet met haast. Niet met schermlicht of een volle inbox. Hij begint stil.

    Ik warm water. Niet te heet. Open het blik. Het poeder ademt groen — alsof het zelf nog slaapt. Een zachte wolk in de kom, een paar druppels water. Dan: kloppen. Rond, niet snel. Alsof ik een gedachte tot leven klop. Melk? Soms. Maar het hoeft niet.

    Dit is het moment waarop de dag niet begint, maar ontwaakt.

    De cafeïne in matcha fluistert. Geen piek, geen crash. Geen race, maar een wandeling. Alsof je geest op blote voeten door een lege kamer beweegt. Scherp. Zacht. Aanwezig.

    Ik drink niet voor de energie. Ik drink voor het ritueel. Omdat in dat kleine moment tussen stilte en slok, mijn dag een richting krijgt. Naar binnen. Naar rust. Naar mij.

    Matcha is mijn manier om de wereld even stil te zetten. En mezelf weer aan te zetten.